Ellen ten Damme - Alles draait (Waardering Muziekwereld) 9
Sinds haar overstap naar het Nederlands lijken bij Ellen ten Damme alle puzzelstukjes op hun plek te vallen. Haar albums Durf Jij? en Het Regende Zon deden het prima in de theaters en ze is inmiddels een publiekstrekker. Na de verleiding en de liefde is het thema ditmaal Ellen ten Damme zelf: haar jeugd, haar liefdes, haar ziekte, haar carrière en natuurlijk haar asielzoekvogel Arie L. Exter. Ten Damme praatte honderduit en tekstdichters Olja Leonard Pfeijffer en Ron Chrispijn destilleerden daaruit teksten als Geen Spijt, De Kinderen Die Ik Nooit Had, Het Risico en Mijn Manier. Liedjes die ons dichterbij laten komen dan we van haar gewend zijn. Knap is hoe tekst en muziek afwisselend ernstig en speels zijn, levensecht en levenslustig. Waar je het niet verwacht is ze subtiel diepgravend, zoals in haar loflied op Verona van der Leur, de turnnymf die ook Ten Damme inspireerde tot halsbrekende toeren. Ook als pornoster bleef ze haar bezighouden, al was het maar omdat ze haar als optredend artieste een spiegel voorhoudt. ‘Nog steeds als ik denk aan haar krijg ik een rode kleur, Verona van der Leur’. De muziek op Alles Draait is pop, maar vooral ook Nederlandstalig. Regelmatig komen knipoogjes naar de groten van het Nederlandse lied voorbij. Bloem en Het Merellied zijn zelfs van die licht psychedelische theaterpopliedjes waarop ooit Boudewijn de Groot het patent had. Humor, poëzie, frisheid en gevoel voor traditie. Ellen ten Damme heeft het allemaal.
Auteur: Jan van der Plas
Bron: Oor, nr. 12/2015
Website: www.oor.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 29 december 2015
|
|