Eleni Mandell - Let's fly a kite (Waardering Muziekwereld) 8-
Mandell toerde met Nick Lowe en zijn band en werd vriendjes met allen, met name
Nick’s producer Neil Brockbank. Er werd besloten een album te maken met twaalf
eigen liedjes van Eleni als uitgangspunt, de band van Lowe in de begeleiding
plus wat gasten. Het geheel werd in Londen, UK opgenomen en ik ben beslist zeer
onder de indruk van het resultaat. Eleni’s soepele stem, haar prachtige liedjes
en de heerlijke begeleiding met in de hoofdrol Martin Winning op – vooral –
clarinet en meerdere gastbijdragen op viool, trompet, flugelhoorn, vibrafoon,
accordeon zorgen voor een verrukkelijke luisterervaring. De liedjes zijn
opvallend subtiel, gaan voornamelijk over liefde, waarbij soms het gevoel
bestaat dat de liefde vooral ook uitgaat naar de twee ‘Little rascals’, Rex en
Della, waaraan de CD is opgedragen, naar ik aanneem Eleni’s kindertjes. Zelf
zegt ze over de titel van haar nieuwe CD: ‘Ik heb zeker 30 jaar niet gevliegerd,
maar nu heb ik kinderen en komen de herinneringen aan die simpele genoegens van
de jeugd terug’. Neem de lieflijke walsjes ‘Love never acted’ en ‘Anyone like
you’, zwijmel mee met ‘There won’t be anyone like you in my life again, someone
who always tells the truth. Lies would suffice instead, and who am I supposed to
call to tell me what to do. You say I shouldn’t care at all when I’m feeling
blue’, heerlijk gedragen door viool, orgel, accordeon met bas en drums. De
opener ‘Put my baby to bed’ klinkt een beetje als de evergreen ‘Blaim it on the
bossa nova’, ‘Something to think about’ zou een tophitje uit de jaren 60 kunnen
zijn. En de titeltrack is een soort ‘On the Sunny side of the street’.
Eleni Mandell maakt tijdloze muziek op haar nieuwe CD, waarop ze haar gevoelens
voor vele generaties als inspiratie heeft. Er zijn liedjes voor haar kinderen,
voor haar eigen liefde(s?) en voor haar grootmoeder. Het zou me niets verbazen
als we in de toekomst leuke andere versies kunnen genieten van deze heerlijke
liedjes. Subtiele uberpop.
Auteur: Fred Schmale
Bron: www.realrootscafe.com
Gepubliceerd op Muziekwereld: 22 juli 2014