Echolalia - Echolalia / 8 (Waardering Muziekwereld)
De zogenaamde supergroepen, het kan geweldig uitpakken of het is helemaal niets. Een mooi recent voorbeeld van een goede supergroep is natuurlijk Bonny Light Horseman. Ook wil ik de minder bekende Silverlites noemen met een aantal van de meest begaafde muzikanten (Peter Buck, Joseph Arthur) van het moment. Prachtig album verscheen er vorig jaar. En nu hebben we er weer één in de vorm van Echolalia.
Echolalia is een supergroep met een aantal ervaren muzikanten, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik er maar één van ken en dat is ook gelijk de bekendste van het hele stel. Dat is natuurlijk singer-songwriter Andrew Combs. Hij timmert aardig aan de weg met zijn soloalbums waarvan de voortkabbelende en minimalistische recente Sundays en Dream Pictures mij het meest aanspreken. Jonger werk is overigens ook best vertoeven. Naast Andrew Combs komen er andere personages voorbij zoals Eli Beaird, Dominic Billett, Spencer Cullum, Jordan en Jason Lehning en Juan Solorzano. Denk niet dat heel veel mensen deze namen bekend in de oren klinken, maar het wordt duidelijk op Echolalia dat ze tezamen met elkaar aardige muziekjes weten te produceren. De songs klinken helemaal niet onaardig. Meest aansprekend voor mij is gelijk de opener, Dreams of You. Dat vind ik niet heel raar, want het is geschreven door Andrew Combs en het had zomaar op een van zijn soloplaten kunnen staan. Een prachtig nummer, weer zo voortkabbelend, met een prettige melodie. Andrews Combs is heel sterk in het produceren van dit soort type songs. Folk muziek op zijn best. Voor de rest krijgen de andere muzikanten op Echolalia ook hun kans, maar zoveel indruk maken als het openingsnummer doet het niet meer. Misschien de afsluiter, In the Pub. Maar dat is meer omdat het een nummer is waar ik tijdens het luisteren moet van lachen. Heel leuk bedacht en het komt heel natuurlijk over. Een vreemde eend in de bijt, het rockt, maar het is vooral het toneelspel dat de aandacht trekt. Tijdens het luisteren begrijp je wat ik bedoel.
Ik vind Echolalia een geslaagd samenwerkingsproject en het smaakt zeker naar meer. Een groepje ervaren muzikanten bij elkaar zetten en je krijgt meestal kwalitatief goede muziek voorgeschoteld. Dat is wat hier gebeurt. Goede folksongs, met hier en daar wat elektronica, niet heel veel om op aan te merken. Niet per se een album voor het jaarlijstje, maar leuk om een aantal keer op te zetten. Ik hoop dat ze een sequel doen.
Bron: www.orangeflagmusic.com
Direct link: Recensie: Echolalia - Echolalia | Orange Flag Music
Gepubliceerd op Muziekwereld: 10 april 2025