Dorthia Cottrell - Death folk country (Waardering Muziekwereld) 9
De dood als inspiratiebron voor het leven en de liefde. Door een zwarte tunnel naar het verre licht kijken. Het is het thema van Dorthia Cottrell, zangeres van doommetalband Windham. In haar avontuur van akoestische doomfolk bezweert ze als een heuse wicca heks het publiek, omringd door toverbelletjes, onheilspellende mellotronklanken of diepe oerritmen. De titel van de tweede soloplaat is dan ook een benadering van het genre dat Cottrell zichzelf zou toeschrijven. En wie zijn wij om zoiets tegen te spreken.
Centraal staat Dorthia Cottrells meerstemmig ontdubbelde, tochtige a capella altstem. Een stem die penetrant doordringt als van een soort van overheersende hogepriesteres, waar in een verre achtergrond een koor van volgelingen (of in de intro van opener Death Is The Punishment zelfs getormenteerde zielen) weerklinken. Vaak heeft ze niet meer nodig dan een roes van overweldigende ambientklanken, drones en akoestische tokkels om in opperste mystiek de toehoorders te bezweren en met demonen te omringen. In een zeven minuten lang Family Annihilator brengt ze bijvoorbeeld een ode aan de zomer. Maar dat dan op een enorm kille, winterse en traag slepende manier: met die typisch overheersende meerstemmigheid, opklimmend cimbaalwerk en tegen een achtergrond van donkerblauwe orgeltonen. Maar bij momenten krijg je ook een kader van echte songs. In de vorm van een diep basmotief, enkele bonkende ritmeframes en een bluesy (liefst heel erg vuile of overstuurde) gitaar. En dan krijgt de “country” uit de albumtitel meer vorm. Weliswaar zonder aan de bezwerende duisternis van de plaat te verzaken. En nog steeds erg minimalistisch, met meer focus op sfeer en harmonie dan op melodie of techniciteit. Naar het einde toe krijg je met Eat What I Kill trouwens ook een song in basisvorm: enkel op akoestische tokkelgitaar en met die dubbelzang. Dan krijg je misschien nog wel de meeste indruk van de kracht die Dorthia Cottrell uitstraalt. Kracht en opperste schoonheid dan. Want het is een verdomde heksentoer om zo’n intensiteit te leggen in zo'n eenvoudig liedje. ‘Death Folk Country’. Onthoud de term.
Recensent: Johan Giglot
Bron: www.damusic.be
Direct link: Dorthia Cottrell - Death Folk Country | daMusic
Gepubliceerd op Muziekwereld: 18 juni 2023