Dan Tuffy - Letters of gold (Waardering Muziekwereld) 8
Wanneer mensen refereren aan het muzikale verleden van Dan Tuffy, dan moet ik helaas bekennen dat ik onder een spreekwoordelijk steen gelegen heb. Bij het horen van namen van bands waarin hij speelde, zoals Wild Pumpkins at Midnight (als bassist), of Big Low krijg ik geen associaties. Zijn in 2017 gelanceerde cd, Songs From Dan, deed mij toen weinig. Waarom het ene je wel pakt, en het andere niet is volgens mij resultaat van een wisselwerking. Wellicht ben ik nu volledig ontvankelijk, want Letters Of Gold had amper tijd nodig om te resoneren. De uitvoerende stijl a la J.J. Cale pakt direct. Ogenschijnlijk gebeurt weinig, echter hoe het ook is, de ongecompliceerde eenvoud van deze Gouden Brieven weet meteen te boeien, vanaf de openingssong. Dan heeft zijn album opgedeeld in twee parten; een Bright en een Shady zijde. De overgang wordt gekenmerkt door, Sandy Track, een nummer waarin opgeruimd wordt gemusiceerd. Frivool bijna, aanstekelijk zeer zeker. Dan heeft de hulp ingeroepen van een aantal muzikale vrienden (in Australië en Nederland), en de basis tracks zijn op de meest ludieke locaties tot stand gekomen, zoals bootdeks, slaapkamers en tuinschuurtjes.
Low budget muziek zoals het zich laat aanhoren. Basale omstandigheden waarin gebruikelijk een bluesmuzikant zich bevindt, om geïnspireerd en doorleefd te geraken. Er hangt een Bluesy vibe op dit album. Honey Flow is echter een song die opveert vanuit een aanstekelijke groove. Er wordt authentiek gemusiceerd, maar er wordt ook creatief geknutseld met geinige elektronische vondsten, of instrumenten zoals de fietsbandbas. Ik lees dat hij voorheen eerder heeft samengewerkt met Matt Walker en Lucie Thorne. Beide zijn op Letters Of Gold wederom van de partij. Er moet gewerkt worden, anders gebeurt er niets, zoveel is duidelijk. No Sleep Until the Work Is Done haalt het onderste uit de kan bij Dan. Zelf-reflecterende songs waarin hij niet alleen terugkijkt, maar tevens een opening maakt naar de toekomst zet. Zodra het Covid-19 monster begraven is wordt het tijd om Dan Tuffy eens live te gaan aanschouwen. En wanneer de zeer door mij gewaardeerde Lucie Thorne van de partij is, dan zit ik graag op de voorste rij.
Recensent: Rein van den Berg (Blog Johnnys Garden)
Deeplink: read://https_johnnysgarden.nl/?url=https%3A%2F%2Fjohnnysgarden.nl%2Fletters-of-gold%2F
Gepubliceerd op Muziekwereld: 28 mei 2020
|
|