Chrissie Hynde - Stockholm (Waardering Muziekwereld) 7½
Stockholm, de eerste echte soloplaat van voormalig Pretenders zangeres Chrissie
Hynde, hoeft waarschijnlijk niet te rekenen op enthousiaste reacties van de
critici (overigens ook het beroep van Chrissie Hynde voordat ze haar eigen
muzikaliteit ontdekte).
Dat is op zich niet vreemd. Het is immers precies 30 jaar geleden dat Chrissie
Hynde met The Pretenders de derde prachtplaat op rij afleverde en sinds The
Pretenders (1980), The Pretenders II (1981) en Learning To Crawl (1984) valt de
oogst nogal tegen, al vind ik persoonlijk dat het slotakkoord van de band,
Breaking Up The Concrete uit 2008, nooit de waardering heeft gekregen die deze
plaat wel degelijk verdiende.
In Nederland waren we ook al niet enthousiast over de plaat die Chrissie Hynde
al weer vier jaar geleden maakte met haar ‘toyboy’ JP Jones en zijn band The
Fairground Boys. Ik vond Fidelity! zelf verrassend goed, maar kreeg in Nederland
helaas nauwelijks bijval (in de Verenigde Staten en Engeland kon de plaat
overigens wel rekenen op positieve recensies).
Inmiddels zijn we weer vier jaar verder. Chrissie Hynde is inmiddels bijna 63 en
levert dan eindelijk haar eerste echte soloplaat af. Op Stockholm is geen spoor
meer te bekennen van JP Jones, maar dat betekent niet dat Chrissie Hynde er op
haar nieuwe plaat alleen voor staat. Op Stockholm, de plek waar de plaat werd
opgenomen, werd Chrissie Hynde immers bijgestaan door producer/muzikant Björn
Yttling, bekend van Peter, Bjorn en John, maar inmiddels ook een gevestigde naam
als producer (Shout Out Louds, Franz Ferdinand, Lykke Li). Chrissie Hynde hield
tot dusver de touwtjes graag in eigen handen, maar Stockholm draagt nadrukkelijk
het stempel van Björn Yttling. Dat betekent dat de eerste soloplaat van Chrissie
Hynde veel poppier is dan haar werk met The Pretenders, waardoor de plaat in
eerste instantie vrij makkelijk vervliegt. Björn Yttling pakt op Stockholm flink
uit met een productie die de muzikale erfenis van Phil Spector vermengt met het
Zweedse gevoel voor perfecte popmuziek. Stockholm klinkt hierdoor groots en
toegankelijk, maar ook wel een beetje glad.
In eerste instantie had ik gemende gevoelens over de plaat. Het is dat Chrissie
Hynde beschikt over een uit duizenden herkenbare en wat mij betreft erg
aantrekkelijk stem, maar verder was Stockholm in eerste instantie nauwelijks
onderscheidend. Inmiddels, vele luisterbeurten verder, ben ik echter behoorlijk
verslaafd geraakt aan Stockholm. Ik ga niet beweren dat Stockholm een
vernieuwende plaat is en ga zelfs niet beweren dat Stockholm in artistiek
opzicht potten breekt, maar wat klinkt het allemaal lekker. De ene keer zonnig
en uitbundig, de volgende keer wat steviger en rauwer, dan weer ingetogen en gloedvol.
Wat na één keer horen nog eenvoudig vervliegt, zit na een paar keer horen
voorgoed in het hoofd. De stem van Chrissie Hynde speelt hierbij een voorname
rol, maar Björn Yttling verdient minstens net zoveel krediet voor zijn bijna
onweerstaanbaar lekker klinkende productie. Ik zet Stockholm maar weer eens op
en vind het wederom een geweldige plaat. Een plaat met geweldige songs en een
perfecte uitvoering. Stockholm is voor mij de soundtrack van een mooie zomer.
Het is ook een plaat die waarschijnlijk flink gekraakt zal worden door de
critici, maar daarmee doe je de eerste soloplaat van Chrissie Hynde absoluut
geen recht.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2014/06/chrissie-hynde-stockholm.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 9 augustus 2014