Cayucas - Dancing at the blue lagoon (Waardering Muziekwereld) 8
De hoes van Cayucas’ tweede plaat Dancing At The Blue Lagoon toont een klassiek Amerikaans tafereeltje: een motel met zwembad, waarlangs de ligstoelen strak in het gelid staan. Rondom staan palmbomen, er zijn bergen op de achtergrond en uiteraard schijnt de zon. De muziek van de Californische band, die bestaat uit Zach Yudin en zijn tweelingbroer Ben, zou er een mooie soundtrack onder zijn. Ze maken galmende surfliedjes, al staat de echo minder ver open dan op hun debuutplaat Bigfoot.
Hadden de teksten op dat album nog de diepgang van een pepernoot – best verfrissend, want niets mis met een pretentieloze, zonnige popplaat op zijn tijd – op Dancing At The Blue Lagoon hebben zowel de muziek als de teksten meer om het lijf. Hier en daar kruipt de weemoed stiekem naar binnen. De plaat zakt wat in als de sfeer een te hoog Jack Johnson-gehalte heeft (in Backstroke en Champion); niet onaardig, maar dat kennen we nu wel. Interessant wordt het als de nummers leunen tegen die van Vampire Weekend, zoals in Moony Eyed Walrus, Hella en A Shadow In The Dark, liedjes met vrolijke gitaarloopjes en pakkende refreinen. Al met al een fijne zomerplaat. Met een coole hoes bovendien.
Auteur: Mieke Atema
Bron: Oor, nr. 07/2015
Website: www.oor.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld:21 juli 2015
|
|