Pink Floyd

Britse popgroep met wortels in The Abdabs, dat in 1963 in Londen werd opgericht en bestond uit Juliette Gale (zang), Keith Noble (zang), Roger Waters (geb. 9/9 1944; gitaar), Richard Wright (geb. 28/7 1945; orgel), Clive Metcalf (bas) en Nick Mason (geb. 27/1 1945; drums). Gale (later mevrouw Wright), Noble en Metcalf werden een jaar later vervangen door Roger ”Syd” Barrett (geb. 6/1 1946; zang en gitaar) en Bob Klose (gitaar), terwijl Waters bas ging spelen. Ze noemden zich Leonard’s Lodgers naar de kortstondige pianist Mike Leonard. In de herfst van 1964 wijzigden ze hun naam in The Pink Floyd Sound naar de bluesartiesten Pink Anderson en Floyd Council. Zanger van de groep was toen Chris Dennis, die in januari 1965 echter stopte. Een half jaar later was het tijd voor Klose om te stoppen en Pink Floyd bestond toen uit Barrett, Wright, Waters en Mason. Met hun psychedelische lichtshow werden ze een van de vooraanstaande undergroundbands en belandden ze in de lente van 1967 op de hitlijsten met het debuut Arnold Layne (Columbia DB 8156). Ze braken echt goed door met hun tweede singel See Emily Play, maar vonden toen dat deze songs te commercieel waren en weigerden om ze Live op te voeren. De leider Syd Barrett werd een van de eerste slachtoffers van de drugscultuur van de jaren '60 en werd in de lente van 1968 vervangen door David Gilmour (geb. 6/3 1944), die al een tijdje naast de onberekenbare Barrett in de groep had gespeeld. Ze stapten toen van het singelformaat af en namen albums op met lange instrumentale suites. Pink Floyd stond in 1970 voor de eerste keer nummer één van de Engelse albumlijst met Atom Heart Mother (Harvest SHVL 781). Ze verbraken drie jaar later het record van alle tijden met het zevende album Dark Side Of The Moon (Harvest SHVL 804), waarvan meer dan twintig miljoen exemplaren verkocht zijn en dat 741 weken – dus ruim veertien jaar! - In de Amerikaanse albumlijst stond. In 1979 hadden ze weer een hitsingel met Another Brick In The Wall (Part II) (Harvest 006-63494), dat boven aan de lijsten in Engeland, Amerika en een aantal andere landen stond. Wright stopte een jaar later en de groep ging in 1983 uit elkaar nadat ze het album The Final Cut (Harvest 064-65042)hadden uitgebracht. Waters startte een solocarrière met het succesvolle album The Pros And Cons Of Hitch-Hiking (Harvest 2401051), maar werd de grote verliezer toen hij er in 1987 niet in slaagde om voor de rechtbank de hereniging van Pink Floyd te stoppen. Sinds die tijd heeft de groep twee zeer succesvolle studioalbums uitgebracht en hebben ze over de wereld getoerd met een show die het meeste doet verbleken. Nick Mason heeft zich ook onderscheiden als een vakkundig autocoureur.