Ana Moura - Moura (Waardering Muziekwereld) 8½
Ana Moura behoort tot de nieuwe lichting Portugese fado zangeressen, maar gaat
inmiddels al weer een kleine 15 jaar mee. In die 15 jaar maakte ze vijf platen
die behoren tot het beste dat de Portugese fado momenteel te bieden heeft en ook
op plaat nummer 6 maakte ze haar reputatie weer meer dan waar. In tegenstelling
tot soort- en tijdgenoten als Misia en Mariza, laat Ana Moura zich niet
uitsluitend leiden door de rijke tradities van de Portugese Fado, maar durft ze
de fado die ze als kind met de paplepel kreeg ingegoten ook te vernieuwen.
Voor Moura werkt de Portugese zangeres voor de tweede keer samen met de
Amerikaanse sterproducer Larry Klein(Joni Mitchell, Madeleine Peyroux en vele
anderen). Dat is een opvallende keuze. Larry Klein weet als geen ander hoe een
goede singer-songwriter plaat moet klinken, maar van fado zal hij waarschijnlijk
weinig kaas gegeten hebben. Erg is dat niet, want de onverwachte samenwerking
levert een bijzonder geluid op, waarin Ana Moura wel degelijk stevig citeert uit
de archieven van de traditionele Portugese fado, maar ook aansluit bij het
instrumentarium en de producties waarmee Larry Klein zijn sporen in de muziek
heeft verdient. Moura klinkt hierdoor veel moderner dan de meeste andere fado
platen die ik in de kast heb staan, maar het is zeker geen plaat die klinkt of
Ana Moura haar ziel aan de duivel heeft verkocht. Met name de emotievolle
vocalen op de plaat zijn niet heel ver verwijderd van de groten uit de
geschiedenis van de fado en maken indruk, zeker wanneer Ana Moura nog net wat
meer passie en emotie in haar stem legt. Het zijn vocalen die fraai kleuren bij
de instrumentatie, die wat betreft het snarenwerk nog redelijk aansluit bij de
traditionele fado, maar verder een wat voller en veelzijdiger geluid laat horen,
waarin ook ruimte is voor invloeden uit de folk en de jazz. Het biedt Ana Moura
de mogelijkheid om buiten de gebaande paden van de traditionele Portugse fado te
treden. Moura bevat zelfs een Engelstalige song en ook met haar versie met het
al door Jan en alleman vertolkte Lilac Wine maakt Ana Moura makkelijk
indruk. Het meest aansprekend zijn echter de songs in het Portugees waarin Ana
Moura haar ziel bloot legt en je tot op het bot kan raken met prachtige
vocalen.
Moura is net uit in Nederland en dreigt wat tussen wal en schip te vallen omdat
liefhebbers van traditionele fado het te modern vinden en liefhebbers van
singer-songwriters zich laten afschrikken door de invloeden uit de Portugese
muziek. Het is jammer, want Moura is eigenlijk een plaat waarop alles klopt en
die overloopt van gevoel. Ik heb er stevig van leren houden en hou Ana Moura
vanaf dit moment weer in de gaten. Moura is intussen de perfecte soundtrack voor
broeierige zomeravonden.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2016/06/ana-moura-moura.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 4 augustus 2016