Alela Diane - Looking glass (Waardering Muziekwereld) 9½
Alela Diane heeft de tijd genomen
voor haar eerste studioalbum in ruim vierenhalf jaar tijd, maar het persoonlijke
en bijzonder fraaie Looking Glass was het lange wachten echt meer dan waard. De
carrière van de Amerikaanse singer-songwriter Alela Diane kwam een kleine
twintig jaar geleden wat moeizaam van start, maar inmiddels weten we dat ieder
nieuw album van een zeer hoge kwaliteit is. Het geldt ook weer voor het deze
week verschenen Looking Glass, dat gemaakt werd met een topproducer en een
aantal topmuzikanten. Desondanks is het Alela Diane zelf die de aandacht opeist
met intieme en persoonlijke songs en natuurlijk met haar prachtige stem, die de
persoonlijke songs van de Amerikaanse muzikante met veel gevoel vertolkt. Alela
Diane kan nog altijd uit de voeten met ingetogen folksongs, maar ook de rijker
georkestreerde songs op het album komen hard binnen.
De Amerikaanse singer-songwriter Alela Diane debuteerde een kleine twintig jaar
geleden met een in eigen beheer uitgebracht album (Forest Parade) dat helaas
nauwelijks aandacht trok. De muzikante uit Nevada City, California, trok wat
meer aandacht met haar officiële debuut, het oorspronkelijk in 2004
uitgebrachte, maar in 2006 opnieuw verschenen The Pirate’s Gospel, dat terecht
zeer positieve kritieken kreeg. De naam van Alela Diane begon echter
nadrukkelijker rond te zingen nadat ze in 2008 als zangeres was te horen op het
eerste en enige album van de gelegenheidsband Headless Heroes. Van deze band is
sinds het prachtige The Silence Of Love helaas niets meer vernomen, maar de
carrière van Alela Diane kwam na dit uitstapje goed van de grond. Met The
Pirate’s Gospel uit 2006, To Be Still uit 2009, About Farewell uit 2013 en Cusp
uit 2018 heeft Alela Diane inmiddels vier uitstekende soloalbums op haar naam
staan. Voor deze vier albums had de Amerikaanse muzikante wel flink wat tijd
nodig, wat misschien de conclusie rechtvaardigt dat Alela Diane niet erg
productief is. Die conclusie moet echter direct wat genuanceerd worden, want ook
het minialbum dat ze in 2009 maakte met Alina Hardin onder de naam Alela & Alina,
het album van Alela Diane & Wild Divine uit 2011, het in 2015 verschenen Cold
Moon dat ze maakte met collega folkie Ryan Francesconi (Joanne Newsom) en het
vorig jaar verschenen live-album Live At The Map Room moeten tot haar oeuvre
worden gerekend. Feit blijft dat we al sinds het begin van 2018 wachten op nieuw
studiowerk van de Amerikaanse muzikante, maar dit wachten wordt deze week
beloond met de release van Looking Glass.
De inmiddels al een aantal jaren vanuit Portland, Oregon, opererende muzikante
stond op het intieme en persoonlijke Cusp ruim vier jaar geleden stil bij
verschillende aspecten van het moederschap, variërend van de bijzondere ervaring
van het moeder worden tot de relatie met haar eigen moeder en de
bevallingscomplicaties die haar bijna het leven kostten. Ook Looking Glass is
weer een persoonlijk album dat nog altijd stil staat bij het moederschap, maar
ook bij verloren en hervonden liefde, natuurrampen in de directe omgeving en
zeker ook de verkoop van het huis dat Alela Diane kost van haar eerste royalties
en waarin ze zoveel pieken maar ook dalen beleefde. Looking Glass is prachtig
geproduceerd door topproducer Tucker Martine en kent verder bijdragen van onder
andere arrangeur Heather Woods Broderick en muzikanten Carl Broemel (My Morning
Jacket), Scott Avett (The Avett Brothers) en Ryan Francesconi (Joanna Newsom).
Looking Glass klinkt prachtig en bij vlagen aangenaam vol, maar het is ook dit
keer vooral de krachtige maar ook emotievolle stem van Alela Diane die de meeste
indruk maakt. De muzikante Portland vertolkt haar persoonlijke songs met veel
gevoel en passie en de mooie stem van Alela Diane blijkt het ook nog eens
prachtig te doen in de vollere en wat steviger aangezette orkestraties op het
album.
Looking Glass is een logische volgende stap in het prachtige oeuvre van Alela
Diane, maar, misschien mede door het lange wachten, ben ik nog wat extra onder
de indruk van dit nieuwe album, dat me elf songs en veertig minuten lang in een
wurggreep houdt. Dat Alela Diane inmiddels behoort tot de smaakmakers binnen de
Amerikaanse rootsmuziek wordt steeds duidelijker.
Recensent: Erwin Zijleman (de Krenten uit de Pop)
Direct link: De krenten uit de pop: Alela Diane - Looking Glass
Gepubliceerd op Muziekwereld: 17 november 2022