Ad VanderVeen - Release (Waardering Muziekwereld) 8˝
Ad Vanderveen is volgens mij de meest productieve artiest die we rijk zijn. Met een zekere regelmaat verschijnen albums van zijn hand, en doorgaans niet de minste bovendien. Ik volg hem niet nadrukkelijk, terwijl ik dat zou moeten doen, want teleurstellen doet hij niet. Op Release maakt Ad een onverminderd geďnspireerde indruk. Niet vanwege een plezierige gebeurtenis helaas. Ik las dat Ads moeder vorige jaar is overleden. Eén van die ingrijpende kwesties waarbij het alledaagse ineens naar de achtergrond verdwijnt. De dood van iemand die je lief is doet je realiseren wat werkelijk belangrijk is. Het album Release is ter nagedachtenis aan zijn moeder tot stand gekomen. Ad duikt in zijn geheugen met daarbij zijn moeder in gedachten. De instrumentatie van deze plaat in ingetogen, en sluit aan bij deze gebeurtenis en zijn herinneringen. Zelf neemt hij het leeuwendeel van de instrumenten voor zijn rekening, naast zijn zang hoor je; gitaren, piano, banjo, harmonica. Drums en percussie zijn van Michael Kay. Bas van Pete Fisher. Tweede stem, zoals vaker, van Kersten de Ligny. Sfeervol vioolspel is er van zowel Neil James Morrison en Pat McCrae. Release in een gevoelig en tegelijkertijd krachtig eerbetoon. Mooi zoals hij de gevoelens voor zijn moeder en de veelvuldige bedankjes weet te verwoorden.
De vormgeving en foto’s die je terugvindt op het fysieke product zijn een zinvolle toevoeging. Op de achterzijde een piepjonge Ad met gitaar, waaruit blijkt dat het enthousiasme van huis werd toegejuicht. Naast de persoonlijke teksten is dit keer vooral het niveau van de songs, zonder uitzondering, erg hoog. Achter elkaar rollen kwaliteitsnummers aan je voorbij. Sterk titelnummer opent het album, gevolgd door One Last Song, een rechtstreekse ode aan zijn moeder. Mooiste nummer vond ik eerst het jazzy Fickle Mind. Mogelijk omdat ik iets herkenbaars meende aan te treffen. Ergens wisselen tussen zekerheid en onzekerheid, afhankelijk van je gemoedstoestand. Nog sterker vind ik Nothing But a Dream, waar de aandacht van de luisteraar naar de speaker wordt getrokken door innemende teksten. Ja, Ad, 1956 was ongetwijfeld een uitstekend jaar, en de stimulans van je moeder zal minstens zo een belangrijke rol gespeeld hebben. Bedankt!
Recensent: Rein van den Berg (Blog Johnnys Garden)
Deeplink: Release – Johnny's Garden (johnnysgarden.nl)
Gepubliceerd op Muziekwereld: 17 juni 2021