Nynke Laverman
Nynke Laverman (Weidum, 14 april 1980) is een Nederlandse fadozangeres en actrice
Laverman ging in Leeuwarden naar het vwo en daarna op haar achttiende in Amsterdam naar de Academie voor Kleinkunst. Ze studeerde in 2002 af.
Behalve in een aantal Academieproducties, zong ze tijdens haar opleiding in het ensemble van Paul de Leeuw tijdens zijn concertreeks in Ahoy en speelde ze een kassameisje in de videoclip Houdoe van De Vliegende Panters. Ook in de jeugdserie Toscane van de VPRO was ze een paar keer te zien.
Laverman liep stage bij het Friese toneelgezelschap Tryater. Hier ging ze na haar studie ook aan het werk, zo presenteerde ze een tijdlang het op muziek gerichte televisieprogramma No Nynke ('Nu Nynke') voor Omrop Fryslân.
Met haar debuutalbum Sielesâlt viel ze meteen op. In 2003 liet Nynke Nederland
kennismaken met de ‘Friese fado’, het traditionele lied uit Portugal gezongen in
haar moedertaal, het Fries. Het album behaalde de Gouden status en Nynke ontving
de Piter Jelles-priis, een literaire prijs voor haar vertalingen.
Met elk album zocht Nynke opnieuw naar muzikale vernieuwing en verdieping, met
de Friese taal als constante factor. Ze liet zich inspireren door verschillende
landen en culturen waaronder Portugal, Mexico, Spanje en Mongolië. In dit
laatste land verbleef ze een maand bij een nomadenfamilie op de steppe, waaruit
het album Nomade voortkwam. Voor het eerst schreef ze alle nummers zelf. In 2010
werd dit album bekroond met een Edison. Alter (2013) nam ze op in Madrid met de
beroemde Spaanse producer Javier Limón. Hiermee zette ze de stap naar de
internationale podia; het album verscheen wereldwijd en er volgde een Europese
tour.
De kracht van diversiteit is iets waarvoor ze wil
staan in haar werk. “Ik geloof daar heilig in. Diversiteit in
natuur, mensen, culturen, talen, ideeën, is de sleutel tot overleving op de
lange termijn en tot een fijne en gezonde leefomgeving überhaupt. Dat is één van
de redenen waarom ik bewust kies voor het Fries als zangtaal, om te laten horen
wat we in dit land rijk zijn, vaak zonder het zelf te beseffen.”
WACHTER
Je zou
kunnen zeggen: leven is wachten. Maar je kunt ook zeggen: wachten is leven.
Het vijfde album van Nynke Laverman gaat over de kunst van het wachten. Niet het
wachten op de bus of het wachten op je beurt bij de bakker, maar het vooralsnog
niet reageren, het vooralsnog niet ingrijpen. Wachten als levenshouding, met de
natuur als voorbeeld.
“In onze westerse wereld zijn we gewend om het leven continu te
sturen. We duwen en trekken aan de natuur; gewassen moeten sneller groeien, meer
vrucht dragen. Nog even en we bestellen in plaats van voorspellen een regenbui.
Terwijl: gewassen groeien. Hemelwater valt. Heb geduld, durf te laten ontstaan,
durf te laten rijpen. Wacht.”
Altijd is er de drang naar vernieuwing. Met dit album zoekt
Nynke meer dan ooit de muziek in de taal zelf. Naast liedjes bevat het album een
zeven minutenlang gesproken gedicht waarin ze zich via de klank van haar
moedertaal, het Fries, laat leiden naar de inhoud. Een intense ode aan de bosuil,
toonbeeld van geduld en waakzaamheid, die op het juiste moment zijn krachten
weet te bundelen en in actie komt. Een ware wachter. In de songs ontvouwt zich
een wereld waarin ze de zoektocht naar eenheid bezingt; eenheid van man en vrouw,
van mens en natuur, van leven en dood. Ze schreef en produceerde het album samen
met haar man Sytze Pruiksma, wat een rauw en beatgericht geluid heeft opgeleverd,
met een hoofdrol voor de cello.
Website: http://nynkemusic.com/