Wilco - Schmilco (Waardering Muziekwereld) 8
Wat meteen in het oog springt op Wilkco’s tiende studioplaat is dat de groep zich nog steeds goed weet te relativeren. Je plaat Schmilco noemen en bovendien een absurd grappige tekening op de hoes zetten, leuk toch? De groep uit Chicago levert hier in een kleine veertig minuten twaalf songs af die een stuk rootsier klinken dan de nogal ongepolijste voorganger Star Wars. Ditmaal veelal rustigere, atmosferische liedjes dus, waarin Jeff Tweedy beduidend introspectiever en ingetogener uit de hoek komt. Dit hoor je al meteen aan opener Normal American Kids, waarin Tweedy het over zijn jeugd heeft en hoe anders dan de anderen hij zich toen voelde, muzikaal ook fijn vertolkt op aarzelende wijze. Met de tweede song If I Ever Was A Child is het meteen goed raak, dit prachtnummer met een hemelsmooie melodie is vintage Wilco en een klassieker in wording. Beste song van de plaat. Ook uitstekend is het gejaagde Cry All Day, waarin de hoofdpersoon geen rust vindt. Zeer de moeite waard is Someone To Lose dat met zijn T-Rex gitaartjes tegelijkertijd vertrouwd als Wilco klinkt. Happiness en Strug And Destroy zijn zeer fijne ballads, waarvan de tweede een ander hoogtepunt op Schmilco markeert. Common Sense klinkt daarentegen rommeliger en had beter op de vorige plaat gepast. Wilco blijft één van de meest relevante bands van deze tijd, al is Schmilco nog geen Being There of Sky Blue Sky. In het najaar tourt Wilco weer door Europa.
Auteur: Marc Vos
Bron: Popmagazine Heaven, nr. 6/2016
Website: www.popmagazineheaven.nl
Gepubliceerd op Muziekwereld: 20 november 2016
|
|