Sondre Lerche - Phantom punch (Waardering Muziekwereld) ****
Een wonderkind, zeggen ze dan, als je reeds op jonge leeftijd een volwassen talent hebt. Op 14-jarige leeftijd tekent de Noor Sondre Lerche al een contract bij een major. Lerche neemt dan zijn debuut op, maar pas twee jaar later wordt dat uitgebracht. Lerche moet eerst zijn school afmaken. 24 is Sondre Lerche nu en Phantom Punch is zijn vierde cd. Phantom Punch spat van het plastic; strak, springerig en direct klinkt de in Los Angeles met producer Tony Hoffer (Beck, Supergrass) opgenomen plaat. Lerche deed zijn inspiratie op door een Amerikaanse tournee met Elvis Costello, als gevolg waarvan hij met zijn Faces Down-band de nummers veelal in één take opnam. Het resultaat is een uiterst strak powerpopgeluid, in de beste traditie van Jason Falkner, Brendan Benson en Will Owsley. Opvallend en verrassend zijn de springerige bossanovaritmes en –wendingen. De mix met jaren tachtig postcard-pop en jazzy gitaaraccenten levert een zeer aanstekelijk album op. Erg fraai zijn dan ook liedjes als Airport Taxi Reception, Say It All en John, Let Me Go. In afsluiter Happy Birthday Girl laat Sondre Lerche – leunend tegen een barokke begeleiding – bovendien nog eens horen wat hij zowel vocaal als melodisch in huis heeft. Mede door een uitgekiende balans tussen een directe en urgente sound en vlottende Braziliaanse pop is Phantom Punch Lerche’s beste plaat tot nu toe. Eigenzinnig, bijzonder en ja, een wonderkind.
4 augustus 2007