Paris Combo - Motifs ****
Het gitaarspel van Django Reinhardt, free jazz, lounge, cabaret, Spaanse en Italiaanse invloeden en zigeunermuziek worden goed doorgeroerd tot een zeer bijzonder melange dat onmiddellijk herkenbaar is als Paris Combo. Relaxte, laid-back muziek die tegelijkertijd heel erg spannend is. Heel bijzonder. Muziek om verliefd op te worden. Dat komt ook door de bijzondere stem van zangerres Belle du Berry die in haar carrięre de nodige musicalervaring heeft opgedaan. Maar de heren kunnen wat dat betreft af en toe ook een bijzonder aanstekelijk stukje scatten. Ze hebben tot nu toe drie platen gemaakt plus een dubbele live-cd. Het was even wachten op hun nieuwe studio-cd, want de dame en heren hadden een sabbatical genomen van een jaar, maar nu ligt hun vierde studio-album er dan - Motifs. Op het eerste gehoor is de plaat wat teleurstellend voor iedereen die de eerdere platen van het combo kent - er is niets nieuws onder de zon, en de nieuwe liedjes nestelen zich weer net zo makkelijk, of misschien nog wat makkelijker, in je hoofd. De muziek klinkt alleen nog wat perfecter dan eerder, maar of dat een voordeel is te noemen betwijfel je in eerste instantie. Maar na een paar keer draaien geeft ook deze nieuwe cd langzaamaan zijn geheimen prijs - er wordt ook hier weer zeer fraai onder elkaar door gespeeld, er wordt weer zeer fraai gezongen en de muziek blijkt toch weer knapper in elkaar te zitten dan je eerst had opgemerkt. Een echte groeiplaat dus. Paris Combo is wat moeilijk te categoriseren - jazzy, bluesy, zeer Frans, beetje retro (alsof je een jazzy cafébandje uit de jaren dertig van de twintigste eeuw hoort), maar dan is er ineens dat strijkersarrangement dat wel heel erg Arabisch aandoet, en dan die klarinetsolo die wat van klezmer heeft. Paris Combo haalt zijn invloeden dus overal vandaan en weet er een mooi compact, warm eigen geluid van te maken. Heerlijke muziek, voor iedereen aan te bevelen!
20 januari 2005