Malibu Storm - Malibu Storm ***
Continental Record Services, lekker kort ook wel CRS, werd onlangs omgedoopt tot het meteen een stuk prestigieuzer overkomende Rounder Europe. En om die gebeurtenis de nodige luister bij te zetten wordt er nu uitgepakt met een plaat waar men zelf heel erg veel van verwacht. Het betreft meer bepaald het in Nashville ingeblikte CD-debuut van de identieke tweelingszusjes Lauren Mills (fiddle) en Dana Burke (banjo) en hun broer Michael Alden (akoestische bas) oftewel Malibu Storm. In een productie van Mark Bright (Rascal Flatts, Jo Dee Messina) versmelten de drie op het titelloze debuut in het gezelschap van studiocracks als Bryan Sutton (gitaar), Rob Ickes (dobro), Adam Steffey (mandoline), Steve Brewster (drums), Troy Lancaster (elektrische gitaar) en Glenn Worf (elektrische bas) elementen uit respectievelijk bluegrass, country en pop tot een buitengewoon radiovriendelijk nieuw geheel, dat in vergelijking met de meerderheid van de dezer dagen in Nashville van de lopende band rollende platen een zekere speelsheid, iets bepaald fris als welkom surplus heeft. Helaas is het echter ook wel zo, dat de balans in vergelijking met ander bluegrassmateriaal ook onmiddellijk weer in de andere richting overhelt. Ondanks het feit dat het trio best wel een aardig eindje uit de voeten kan op de gebezigde instrumenten en er ook kwistig wordt gegrossierd in zeer mooie harmonieën heb je immers vrijwel voortdurend de indruk met een soort van popgrassversie van SheDaisy of de Dixie Chicks te maken te hebben. (Luister bijvoorbeeld maar eens naar hun benaderingen van Def Leppards “Photograph” en hun cover van “Some People’s Lives” van Janis Ian om je van mijn gelijk te laten overtuigen…) Nu is daar op zich natuurlijk niks mis mee. Heel wat niet al té puristisch ingestelde country- en bluegrassliefhebbers zullen hier ongetwijfeld wel het nodige plezier aan beleven. En in navolging van de Faith Hills en de Shania Twains van deze wereld zit er misschien zelfs in Europa wel iets in voor de drie. Maar – in alle eerlijkheid - mij is het toch allemaal net iets té zoet. En da’s niet goed voor de tanden, hebben we ooit geleerd…
11 november 2004