Cristina
Branco - Sensus *****
'Erotische
gedichten uit Portugal bewerkt tot muzikale hoogtepunten'. Banaler kan het haast
niet, als je als platenmaatschappij op deze wijze reclame maakt voor de nieuwste
cd van Cristina Branco. De cd Sensus gaat over erotiek. Maar dan wel in zijn
zuiverste vorm; sensualiteit, intimiteit en tederheid, het versmelten van
lichamen. Een ode aan diepste sentimenten, waarvoor de ongekend populaire fado
het genre bij uitstek is. Want uiteraard gaan de gedichten van David Mourão-Ferreira
en anderen ook over verdriet en afscheid. Het eeuwige thema van de fado, dat wat
de Portugezen saudade noemen, het noodlot, de altijddurende weemoed.
Met haar vijfde cd bewijst Cristina Branco haar artistieke groei. Als het deinen
van de zee, dan weer jazzy en hier en daar met Braziliaanse klankkleur, vertolkt
zij de composities. Met een stem vol emoties verbindt zij teksten en muziek. Een
aantal tracks van dit album zijn samen met enkele Amerikaanse muzikanten
opgenomen, onder meer A Meu Amor, een stuk van Chico Barque uit de opera Do
Malandro. Het is één van de mooiste nummers van deze veertien tracks tellende
plaat. Vooral door de fraaie pianobegeleiding van Andre Dequesh. Cristina heeft
haar horizon dus enigszins verbreed tot aan Brazilië, hetgeen eigenlijk een
vrij logische stap is. De fado's zijn weer grotendeels gecomponeerd door haar
vaste gitarist Custodio Castelo en voorzien van teksten van o.m. Vinicius De
Moraes, William Shakespeare en Maria Teresa Horta. De controle over haar stem,
de passie in haar uithalen en de ingetogen en emotionele akkoordenreeksen op de
Portugese gitaar zijn opnieuw van grote klasse, maar ik had ook niet anders
verwacht van La Branco. Een gearriveerde zangeres die haar publiek telkens weer
ademloos achterlaat.
23
maart 2003