Juanita Stein - Snapshot (Waardering Muziekwereld) 9
Voormalig Howling Bells zangeres
Juanita Stein eert op Snapshot haar vorig jaar overleden vader en levert
bovendien haar meest veelzijdige en ook beste soloalbum tot dusver af. Ondanks
vier geweldige albums wilde de Australische band Howling Bells maar niet echt
doorbreken en begon frontvrouw Juanita Stein aan een solocarričre. Het leverde
twee prima albums op, maar met soloalbum nummer drie zet de Australische
singer-songwriter een reuzenstap. Snapshot is een eerbetoon aan de vader van
Juanita Stein, die vorig jaar plotseling overleed. Het is een gegeven dat
Snapshot voorziet van een melancholische onderlaag. In de bovenlaag eert Juanita
Stein de muzikale erfenis van haar vader en smeedt ze onder andere alt-country
en psychedelica aan elkaar. De instrumentatie is mooi en avontuurlijk, de zang
wederom prachtig. Bijzonder sterk album dit.
Juanita Stein maakte vier uitstekende albums als frontvrouw van de Australische
band Howling Bells, maar koos na het in 2014 verschenen Heartstrings voor een
solocarričre. Die solocarričre leverde de afgelopen jaren met America (2017) en
Until The Lights Fade (2018) al twee prima albums op en deze albums kregen
recent gezelschap van Snapshot. Ik heb altijd een zwak gehad voor de stem van
Juanita Stein en het is een stem die op haar soloalbums nog beter tot zijn recht
komt dan op de albums van Howling Bells.
Met Snapshot eert Juanita Stein haar plotseling overleden vader. Het is de vader
die haar muzikaal vormde en die zelf zijn sporen ruimschoots verdiende binnen de
Australische alt-country. Snapshot is een album over verlies en het is hierdoor
ook het meest persoonlijke album van Juanita Stein tot dusver. De Australische
muzikante is op haar soloalbums wat opgeschoven richting de rootsmuziek, maar
Snapshots is zeker geen 13 in een dozijn rootsalbum. Dat hoor je direct in de
openingstrack waarin Juanita Stein invloeden uit de alt-country combineert met
flink wat folk en psychedelica en de track vervolgens van nog wat extra gif
voorziet met rauwe en vervormde gitaren en hier en daar bluesy uithalen.
Juanita Stein werkt op Snapshots met een compacte band en heeft de tijd genomen
voor haar derde soloalbum. Het is niet zonder resultaat, want Snapshot is het
best klinkende soloalbum van de Australische muzikante tot dusver. Snapshot is
zoals gezegd een eerbetoon aan de vader van Juanita Stein. Dat lees je in de
teksten van de songs op het album, maar je hoort het ook in de muziek. De songs
op het album doen vaak wat nostalgisch aan met flink wat invloeden uit de jaren
60 en 70, maar zeker wanneer het gitaarwerk ontspoort, sleurt Juanita Stein je
direct het heden in. Het gitaarwerk van Joel Stein (de broer van Juanita) is
overigens van een bijzonder hoog niveau. De muziek van Howling Bells liet zich
altijd stevig beďnvloeden door Mazzy Star en voor invloeden van deze band ben je
bij mij altijd aan het juiste adres. Invloeden van Mazzy Star klinken ook door
op Snapshot, zeker in de wat psychedelisch aandoende tracks. Het zijn invloeden
die zich beperken tot de muziek, want in vocaal opzicht laat Juanita Stein zich
niet of nauwelijks vergelijken met Hope Sandoval. Juanita Stein is een
uitstekend zangeres, die flarden Chrissie Hynde, Grace Slick, Siouxsie Sioux,
Lera Lynn en Lana Del Rey in haar stem heeft, maar inmiddels ook een duidelijk
eigen geluid heeft. De fraai ingekleurde songs op het album worden door de
krachtige stem van Juanita Stein nog wat verder opgetild, waarna de melancholie
op het album de impact van Snapshots nog wat verder vergroot. Nog meer dan op
haar eerste twee soloalbums heeft Juanita Stein op Snapshots gewerkt aan een
bijzonder eigen geluid en het is een geluid waarin genres en tijdperken steeds
op fraaie wijze samenkomen. Bij de vorige twee soloalbums van de Australische
muzikante verlangde ik stiekem nog wel eens naar de muziek van Howling Bells,
maar met haar derde soloalbum is Juanita Stein haar voormalige band definitief
ontgroeid.
Snapshot is een fraai eerbetoon aan de vader van Juanita Stein, maar het is ook
een verrassend veelzijdig album dat maar aan kracht blijft winnen en dat een
veel groter publiek verdient dan het publiek dat de Australische
singer-songwriter tot dusver met haar muziek trekt.
Recensent: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: https://dekrentenuitdepop.blogspot.com/2020/11/juanita-stein-snapshot.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 3 december 2020