H.C. McEntire - Lionheart (Waardering Muziekwereld) 8½
H.C. (Heather) McEntire zal een
enkeling kennen als de zangeres die zoveel indruk maakte op de drie platen van
de alt-country band Mount Moriah (met name Miracle Temple uit 2013 is een
prachtplaat) of nog eerder met de platen van het nog onbekendere Bellafea. Mount
Moriah bestaat nog steeds, maar met Lionheart heeft H.C. McEntire eerst
de soloplaat gemaakt die ze al zo lang wilde of zelfs moest maken. Heather
McEntire is homoseksueel en dat wordt in het Zuiden van de Verenigde Staten nog
lang niet door iedereen geaccepteerd (luister ook maar eens naar de twee platen
van Julien Baker, waarop hetzelfde thema centraal staat). H.C. McEntire (ik
blijf er bij het typen over struikelen) wilde de houding ten opzichte van
homoseksualiteit in het oerconservatieve en diepreligieuze Zuiden van de
Verenigde Staten al veel langer aan de kaak stellen, maar hier was moed voor
nodig. Bevriende muzikanten als Angel Olsen en vooral muzikante en activiste
Kathleen Hanna (met Bikini Kill één van de grondleggers van de Riot grrrl
beweging) trokken Heather McEntire uiteindelijk over de streep met Lionheart
als resultaat.
In tekstueel opzicht trekt Lionheart hier en daar stevig van leer, maar
in muzikaal opzicht strijkt de plaat geen moment tegen de haren in (al is het
misschien een krachtig statement om op een protestplaat de muziek van het
conservatieve deel van het land te omarmen). H.C. McEntire heeft namelijk een
klassiek aandoende country(rock) plaat gemaakt, die herinnert aan de platen van
onder andere Emmylou Harris en Linda Ronstadt uit de jaren 70 en die wat
dichterbij in de tijd aansluit bij platen van onder andere Maria McKee (You
Gotta Sin To Get Saved) en Tift Merritt.
De muzikale basis wordt gelegd door leden van haar band en de van Megafaun
bekende Phil Cook (die de afgelopen jaren op verrassend veel sterke rootsplaten
opduikt) en het is een opvallend fraaie muzikale basis. Lionheart sluit
zoals gezegd aan bij de countryrock uit de jaren 70, maar de muzikanten op de
plaat hebben ook een wat donkere ondertoon toegevoegd, wat de muziek van H.C.
McEntire iets bezwerends geeft. In vocaal opzicht krijgt de Amerikaanse
muzikante, die zelf ook dit keer weer de sterren van de hemel zingt, steun van
onder andere Amy Ray, Kathleen Hanna, Tift Merritt en Angel Olsen, wat zo nu en
dan hemeltergend mooie harmonieën oplevert. Countryrock staat zoals gezegd
centraal op Lionheart, maar Heather McEntire blijft een kind van het
diepe Zuiden van de Verenigde Staten, waardoor ook invloeden uit de soul en
gospel nooit ver weg zijn.
Lionheart is een plaat waarbij het bijzonder lekker wegdromen is en die
betovert door de fraaie klanken en de werkelijk geweldige zang, maar vergeet ook
de boodschap van H.C. McEntire niet, daar was het haar immers allemaal om te
doen.
Auteur: Erwin Zijleman (Blog de Krenten uit de Pop)
Deeplink: http://dekrentenuitdepop.blogspot.nl/2018/01/hc-mcentire-lionheart.html
Gepubliceerd op Muziekwereld: 1 maart 2018