XTC
Eigenzinnige, maar bijzonder getalenteerde Engelse popgroep rond Andy Partridge en Colin Moulding in wiens composities invloeden merkbaar zijn van onder andere Captain Beefheart, Charlie Parker, The Kinks en vooral The Beatles. De groep wordt in 1975 opgericht door Partridge, Moulding en drummer Terry Chambers, die zichzelf eerst Star Park noemen en vervolgens, tijdens de punkexplosie van 1977, The Helium Kidz. Toetsenist Barry Andrews wordt aangetrokken en na eerst afgewezen te worden door CBS Records krijgt het viertal onder de naam XTC een contract aangeboden door Virgin Records. In 1977 verschijnt 'White Music', het debuutalbum van de band dat in amper één week tijd is opgenomen. De nukkige maar melodieuze pop wordt goed onthaald door pers en publiek, maar hoewel het album de 38ste plaats bereikt in de hitlijsten weet geen enkele single in de charts door te dringen. Na de opvolger 'Go 2' verlaat Andrews de groep, en wordt vervangen door Dave Gregory die meewerkt aan de opnamen van het meer popgerichte 'Drums and Wires', dat met 'Making Plans for Nigel' ook de eerste hitsingle van XTC bevat. Stilaan evolueert de gitaarpop van het viertal naar een onmiskenbaar, aan The Kinks en The Beatles schatplichtig sixties-geluid waarbij de arrangementen complexer en de teksten kunstzinniger worden. De langspeler 'English Settlement' bereikt in '82 de vijfde plaats in de hitnoteringen terwijl de single 'Senses Working Overtime' in de top-10 belandt. Omdat Partridge steeds vaker ten prooi valt aan extreme podiumvrees stopt de groep dat jaar ook definitief met toeren, waarop Terry Chambers de groep verlaat. Door de weigering om nog live op te treden ontstaan er grote spanningen met platenlabel Virgin, dat bovendien eist dat de groep zich meer naar haar muzikale en commerciële wensen zou schikken. Als The Dukes of Stratosphear vindt de band een uitlaatklep om met de psychedelische parodieën '25 O'Clock' en 'Psonic Psunspot' minder commerciële ongein de wereld in te sturen. Na het pastorale 'Skylarking' uit '86 en het nostalgische 'Oranges & Lemons' uit '89 brengt XTC in '92 nog het schitterende 'Nonsuch' uit dat door critici de hemel wordt ingeprezen, maar door geen kat wordt gekocht. Partridge, Moulding en Gregory beginnen dan met een langdurige staking om te protesteren tegen de pesterijen van hun platenfirma en kunnen pas vijf jaar later een contract tekenen bij het kleine label Cooking Vinyl. Tijdens de opnamen van het symfonische popmeesterwerk 'Apple Venus. Volume 1' verlaat Gregory de groep, waarna XTC verder gaat als duo. In 2000 verschijnt 'Warp Star: Apple Venus Vol. 2'.