Blur (GB)

Damon Albarn
Graham Coxon
Alex James
Dave Rowntree

 

Dit Brits viertal musiceert eind jaren tachtig onder de naam Seymour een handvol semi-punksongs bij elkaar. In 1989 verandert de groep van naam en gaat vanaf dan als Blur door het leven. Eind 1989 wordt er bij het Food Records label een overeenkomst onderschreven. Het eerste wapenfeit van Blur heet 'She's So High' een single die in 1990 de platenrekken komt bevolken. De volgende single 'There's No Other Way' werd zelfs een bescheiden hit in het Verenigd Koninkrijk. Het nummer werd geproduceerd door de legendarische Stephen Street die in het verleden al met The Smiths, Morrissey en The Cranberries had gewerkt. In 1991 komt 'Leisure' uit, Blurs debuutalbum dat knipoogt naar My Bloody Valentines gitaarrifs en Beatles vocalen uit het 'Revolver' tijdperk. Twee jaar later ondergaat Blur een totale metamorfose en brengt 'Modern Life Is Rubbish' uit. Het album springt op de popmolen en houdt ergens het midden tussen XTC, Julian Cope, Madness en de Beatles. In 1994 zijn we toe aan het derde Blur album, 'Parklife'. De groep gaat met succes verder op verkenning door de Britpoplandschappen. Het publiek steekt haar appreciatie niet onder stoelen of banken en gaat massaal tot de aanschaf van de plaat over wat de Britten in 1995 vier BRIT Awards oplevert. Blur is ondertussen volwassen geworden en brengt 'The Great Escape' uit, een album voor de leeftijdscategorie van 7 tot 77. De groep integreert banjo's, keyboards, walsritmes en creëert op deze manier een speels eigen geluid. 'The Great Escape' vliegt komeetgewijs de Britse hitlijsten binnen en gaat alleen al in de UK meer dan 1 miljoen keer over de toonbank. 1997 brengt ons het self-titled 'Blur' dat met 'Song # 2' een apocalyptische pedaalstamper in huis heeft. De opvolger '13' uit 1999 breekt in vele opzichten met het verleden en is het eerste album zonder producer Stephen Street. Het wordt een collage die duidelijk maakt dat Blur een erg veelzijdige band is die niet zomaar in een vakje gestopt kan worden. De Britse pers heeft Blur anders al vanaf het prille begin een labeltje willen opkleven. Ze werden tegen Oasis uitgespeeld als de nieuwe Beatles en Rolling Stones en deze kunstmatig opgeklopte rivaliteit vertroebelde de relatie tussen beide bands voorgoed. In 2000 verschijnt 'The Best of', een prima collectie die een aardig overzicht van Blurs carrière biedt.